از جمله کارهاى تعقیباتى،درود و صلوات فرستادن بر نیکان وزبده‏هاى کمال بشرى،و لعن و نفرین بر مظاهر شرک و پلیدى وسردمداران کفر و ستم است.

در آنچه به عنوان دعاهاى تعقیب آمده،هم به موارد متعددى از«صلوات‏»بر مى‏خوریم،همه به مواردى از لعن و این،گوشه‏اى از تولى‏و تبرى در یک مکتب زنده و جهت‏دار است.

صلوات‏ها که نقل شده به جاى خود.حتى در نمونه‏هاى فراوانى،خود«اللهم صل على محمد و آل محمد»،به عنوان یکى از تعقیبات‏نمازها بیان شده است.

اما در مورد لعن:امام باقر(ع)مى‏فرماید:

«اذا انحرفت عن صلاة مکتوبة فلا تنحرف الا بانصراف لعن بنى‏امیة‏» ⁽⁸⁾ هر گاه نماز واجب را تمام کردى،جز با لعن بنى امیه،از جاى خودحرکت نکن.

چرا که آن دودمان ننگین و تبهکار،نمونه طاغوت‏ها و از بارزترین‏چهره‏هاى مخالفت‏با خط رهبران معصوم و آل پیامبر بودند و مستحق‏هر گونه نفرت و نفرین!

امام صادق(ع)در پى هر نماز،به چهار مرد و چهار زن(که ازدشمنان سر سخت مقام مامت‏بودند)لعن و نفرین مى‏کرد. ⁽⁹⁾ چه زیباست اسلامى که در کنار برنامه‏هاى عبادى و الهى خویش،بیزارى از ستمگران و مفسدان و طاغوت‏ها را هم جزء برنامه‏هاى خود،ساخته و نماز و عبادات و حج آن،همراه با برائت و اعلام تنفر از کفار ومشرکان و منافقان است. ⁽¹⁰ پس تعقیبات نماز،برخوردار از نوعى فریاد لعنت‏بر دشمنان خدا ومخالفان خط رهبرى الهى است.